Nonesense

Gusto ko lang magsulat bilang stressed.

Minsan may mga bagay kang gustong sabihin sa ibang tao kagaya ng kung gaano sila ka-importante, kung gaano mo gustong magpasalamat dahil super na-influence nila ang pananaw mo sa mundo, or kung gaano mo lang sila nami-miss. Kaya lang madalas di mo nasasabi or di mo na sinasabi kasi maxadong korni. Minsan din ayaw mo lang magmukhang pathetic bilang baka isipin nung other party na wala kang ibang ginagawa sa buhay mo kundi umikot-ikot lang sa kanya na parang satellite.Parang haller!! Ang hirap pag ayaw mo lang ma-mis interpret ulit.

At nasasabi ko lang ang lahat ng ito bilang nami-miss din kita kahit paano. Kahit na wala akong ginawa dati kundi ngaragin ka at awayin na parang wala ng bukas. At naiiyak ako bilang iyakin.

At bilang defensive eh gusto ko lang sabihin na masaya naman ako bilang madami akong na-achieve sa opisina. At sobrang masaya ako dahil nakakasama ko siya ng madalas at nako-comfort ako bilang tinuturing ko siyang bestfriend. At lumalabas din ako kasama ang iba kong kaibigan.

Wala lang. Anlungkot kasi minsan iyong gusto mo din makasama ay iyon pa ang hindi mo puwedeng makasama. At iyong mga taong di mo maxadong gustong makasama ay iyon pa ang super nag-eeffort na makasama ka na maxadong nakaka-guilty.

So ayun. Nonesense lang. Siguro kulang lang ako sa tulog. Kapagod na din sa opis. Alam ko bukas masaya na naman ako. At mabuti na ring nandyan ka at nandito ako. Haha ^-^

Nyoinks.

**Sinulat nung Feb 6, 2010