Sunday, January 30, 2011

Sigh of Relief

Sinulat Ni Pandamonya at Sunday, January 30, 2011 0 comments
Sa wakas ay nailabas ko na din lahat ng aking mga lumang emo mula sa baul... Sana sa Year of the Metal Rabbit eh mas magaan na ang dalahin ko at di na ako maging apektado

Rants

Sinulat Ni Pandamonya at Sunday, January 30, 2011 0 comments
LIKE WATER FOR CHOC-NUT
LOVE IN THE TIME OF DENGUE

Maybe you love me but it is not enough for you to change.
I love you still but I have stopped needing you
I call out your name every moment though
But it's like saying something like "I see" or "Oh really"
I don't think it matters anymore
No wait, I think you still do
I still feel some sort of pain, but I have come to live with it
Parang may rayuma lang
Iika-ika ka at masakit pero sanay ka na
Siguro sanayan nga lang yan.

Pero may mga oras na sobrang gusto kitang makita

Feeling hiphop ako ngayon bilang nabingi ako ng jeep ni manong na bumubuga ng mga kanta ni pareng Akon. Nagva-vibrate pa rin ang tenga ko at parang umuuga ang buong paligid. Umaalingawngaw sa tenga ko ang mga linyang "Sorry for the things I did not say..."

I'm sorry for the things I did not say
Like how you are the best thing in my world

Tingnan natin kung magkaibigan pa tayo next year

Thursday, January 20, 2011

Happy

Sinulat Ni Pandamonya at Thursday, January 20, 2011 0 comments
Ang hirap maging masaya
para akong tumutulay sa isang manipis na alambre
na any moment ay pwede akong mahulog bigla.

Wala akong dalang mahabang stick para magbalance
walang nakahandang net sa akin sa ibaba
at hindi ko makita kung malapit na ba ako sa kabila o kung nasa gitna pa lang ako

Madalas gusto ko ng malaman ang ending ng mga libro at pelikula
kung hindi man, kung gaano pa ako kalayo sa ending
nakakamatay ang anticipation

Sabi ko dati i-eenjoy ko kung ano ang meron
habang andito pa
habang hindi pa nagwawakas
pero ako na rin mismo ang nagtakda ng wakas

Ngayon kaya, ako rin ba ulit?

Wednesday, January 19, 2011

Baliktanaw

Sinulat Ni Pandamonya at Wednesday, January 19, 2011 0 comments
Habang nagbabalik tanaw ako sa nakaraan.
habang binubuklat isa isa ang mga dati kong naisulat
para sa iyo.. at para sa kanya..'
naisip ko na tang ina
medyo madami na pala

kaya lang naisip ko din.. ang hirap mong takasan
sa bawat minuto halos ay kasama kita
at documented lahat sa mga litratong kuha mo

mas madalas, ang mga magaganda kong kuha ay iyong kasama ka
kaya di ako makapag post ng larawan
kasi nga kasama ka
ang hirap mong i-crop

Thursday, January 6, 2011

Tired

Sinulat Ni Pandamonya at Thursday, January 06, 2011 0 comments

And the crying stops once again. I shed a few tears. An improvement. I no longer feel the need to sob and run out of breath. But I am so tired.

Even though you have hurt me deeply, I cannot stay mad at you for long.

The crying may have stopped... But the stupidity never ends.
 

Pandamonya's Verbal Diarrhea Copyright © 2010 Designed by Ipietoon Blogger Template Sponsored by Emocutez